Her gün biraz daha gerilen uçlara karşı itidal ve ıslah zemini oluşturmayı hocalığımın gereği olarak görüyorum. Mezkur taziye ziyareti de bu düşüncemin bir uzantısı..

Daha önce başka hocalara da bu niyetle ziyaretlerim olmuştu.

Hocalığımı, sadece dijital dünya üzerinden itham yerine yeri geldiğinde bizzat konuşma olarak görüyorum.

Hoca olmak, muhakkak germek ve dışlamak değildir.

Ümmetimizin huzuru için siper edilecek bir hoca göğsü gerekiyorsa, dilerim o ben olurum. Kalp ve niyet okuma meraklılarına aldırmadan fitneyi ve parçalanmayı en azından ötelemek için çile çekmem gerekiyorsa onun için de Rabbimden sabır dilerim.

Mezkûr ziyaretimi, Şeriat’ımın emridir diye yaptım. Yarın: ‘Ben gittim, sözüme zemin aradım’ diyebileceğimi umuyorum.